Kwekerij Michelle van Dijk

nr: 51/52 - 2003

+++ naam: Michelle van Dijk +++ leeftijd: 30 +++ burgelijke staat: ongetrouwd +++ beroep: zuiderwindlelieteler (0,2 ha), freelance stagemanager bij Paard van Troje (1 à 2 dagen per week), freelance popfotografe +++ loopbaan: '92-'93 bedrijfsverzorgingsdienst, '93 medewerker Zweedse plantenkweker (6 maanden), '94-'99 bedrijfsverzorgingsdienst, '99 medewerker bij IJslandse melkveehouder, '00 naast eigenbedrijf conciërge op Holland College Maasland (enkele maanden), vanaf '04 hopelijk reisleidster naar Spitsbergen gedurende de zomermaanden +++

'De bedrijfsverzorgingsdienst is een goede leerschool geweest'

Op de mtuswas ik nog van plan het bedrijf van mijn vader over te nemen, maar het is anders gelopen. De veelzijdigheid aan ervaringen sinds ik van school ben hebben me op andere gedachten gebracht. Verder hebben mijn werkzaamheden in Zweden en IJsland een sterke invloed gehad. De mentaliteit van de Zweden en hun levenssituatie in spreken me aan. Ze ergeren zich minder aan dingen en maken zich minder druk dan Nederlanders, ondanks dat ze meer individualistisch zijn ingesteld. IJslanders hebben dat in nog sterkere mate. Al met al ben ik gaan inzien dat teler zijn reuzeleuk is. Wat nog leuker is, is het telen van bloemen combineren met een totaal andere baan in rustige tijden. Daarnaast is me bij de bedrijfsverzorgingsdienst duidelijk geworden dat een familiebedrijf vaak problemen geeft. Alles gaat goed totdat de firmanten gaan trouwen en de banden onderling verslechteren omdat de aangetrouwde familie zich ermee gaat bemoeien. Ik kan het goed met mijn familie vinden en dat wil ik zo houden. Een bedrijf met mijn vader, zijn broer en mijn neven zie ik daarom niet meer zitten.

Eind 1999 ben ik dus voor mezelf begonnen. Over de resultaten ben ik tevreden, ook al heb ik net als iedere teler met tegenslagen te maken. Dan is het fijn extra inkomsten als buffer achter de hand te hebben. Van mijn werkervaringen in binnen- en buitenland heb ik meer geleerd dan in de schoolbanken. Het belangrijkste dat ik mee gekregen heb is dat er verscheidene teeltwijzen leiden naar een goede boterham. Groter worden is niet per se noodzakelijk als je je op kleinschalige wijze kan blijven onderscheiden door kwaliteit te leveren of je te richten op een speciaal product. Ik heb altijd een grote hekel gehad aan school. De mtus-leraren die mij iets bij konden brengen waren diegene waarvan hun persoonlijkheid me aansprak. En dat waren er drie om precies te zijn: voor de vakken engels en techniek en voor de praktijklessen. Wat de tuinbouwschool me ook geleerd heeft is bloemen en planten te waarderen. Hieruit is een grote liefde gegroeid voor de arctische flora"
(door: Peter van Leth)

Tuinder Michelle van Dijk houdt van aparte soortjes

Praktijkfoto week 7 , 2003

Michelle van Dijk heeft zuidewindlelies in haar kassen in De Lier die bijna oogstrijp zijn.
Foto: Westlands Fotobureau

Michelle van Dijk, tuinder in De Lier, staat op het punt om de eerste zuidewindlelies uit haar kas te oogsten. Collega's met dezelfde kamerplant, de Ornithogalum Dubium: 'een groen plantje met een knaloranje bloemetje', voeren al aan op de veiling. Van Dijk wacht nog even. "Ik verkoop liever een bloeiend product."
Het bedrijf van Van Dijk meet 2100 vierkante meter. Ze huurt de tuin met kas in De Lier. Vijf jaar geleden maakte ze de overstap van een vaste baan bij de Agrarische Bedrijfsverzorgingsdienst naar het zelfstandig ondernemerschap. Het eerste jaar werkte ze samen met een oom. Nu heeft ze een 'eenmanszaak'. "Ik doe het graag alleen. Je kunt alles zelf bepalen, hoeft geen consessies te doen."
Als vrouwelijke ondernemer in de tuinbouw is Michelle van Dijk een uitzondering. Toch merkt ze daar in de praktijk weinig van. "Ik heb acht jaar lang in de bedrijfsverzorging gewerkt. Elke week kwam ik op een ander bedrijf. Hier in het Westland kennen veel tuinders me wel."
Dat vrouwen een uitzondering zijn in het management op tuinbouwbedrijven is volgens Van Dijk 'typisch' Nederlands. "In Zwitserland zijn het juist vrouwen die leiding geven op de bedrijven. De mannen zijn in dienst voor de zware klussen. In Duitsland zie je dat ook. Daar volgen ook veel meer vrouwen dan mannen het tuinbouwonderwijs."
Michelle van Dijk kreeg van haar decaan nog het advies om vooral niet de teeltrichting te kiezen op de middelbare agrarische school. "Gelukkig ben ik nogal eigenwijs en heb ik juist wel voor deze richting gekozen." Tijdens haar jaren bij de bedrijfsverzorging deed ze veel ervaring op. Van Dijk houdt wel van pionieren, nieuwe dingen uitproberen. Daarom heeft ze ook gekozen voor deze zuidewindlelie. "Er zijn maar drie telers in Nederland met deze kamerplant. Als kleine tuinder moet ik het hebben van speciale soortjes. Ik heb goed contact met de andere telers van deze soort. We zijn allemaal heel open. Die informatie kun je goed gebruiken."
Buiten de kas teelt Van Dijk ook nog tuinplanten. Ze plant in april lavendel en gazania. "Ik heb voor gazania gekozen omdat je die niet meteen hoeft te oogsten als hij in bloei staat. Dat geldt wel voor de zuidewindlelie. Die gaat dan ook altijd voor."
Als de voorjaarszon eind april, begin mei goed doorkomt, zorgt dat meestal voor een hoop drukte op het bedrijf. "Dit jaar probeer ik de bloei wat meer te spreiden. Ik ben eerder begonnen met planten en plant telkens een stukje. Ik hoop dat ik de oogst zo meer uit elkaar trek." (SN)